الفبای ترکی استانبولی

A, a

مثل «آ» در آذر

B, b

مثل «ب» در باران

C, c

مثل «ج» در جواد

Ç, ç

مثل «چ» در چمران

D, d

مثل «د» در دارکوب

E, e

مثل «--ِ-» در صِدا یا مثل «--َ-» در سَراب

F, f

مثل «ف» در فرهود

G, g

مثل «گ» در گاو

Ğ, ğ

مثل «ق» ولی خیلی نرم تر - شبیه «ی»

H, h

مثل «ح» در حسین

I, ı

مثل «ع»

İ, i

مثل «ی» در میر

J, j

مثل «ژ» در ژیان

K, k

مثل «ک» در کتاب

L, l

مثل «ل» در لاله

M, m

مثل «م» در محمد

N, n

مثل «ن» در ناموس

O, o

مثل «--ُ-» در اُردک

Ö, ö

مثل «--ِ-» در صِدا، اما لب ها غنچه می شود

P, p

مثل «پ» در پستچی

R, r

مثل «ر» در رقم

S, s

مثل «س» در سلام

Ş, ş

مثل «ش» در شیر

T, t

مثل «ت» در تلویزیون

U, u

مثل «او» در خوب

Ü, ü

مثل «او» ولی لب ها و فضای دهان کمی بازتر

V, v

مثل «و» در وارونه

Y, y

مثل «ی» در یارانه

Z, z

مثل «ز» در زیتون